A Luminous Void
A Luminous Void stands for a wishful cleared mental space that unfolds and transcend past (self) judgements and restrictions, creating a realm of boundless possibilities. The artist depicts several phases of togetherness and separation within herself.
Her first work of the show is in the form of releasing a shadow self that infringed persons live with for so long it has become a dreaded but trusted companion. Martine Johanna pepicts her protagonist in diverse states of discomfort with herself, emotional shifting and fluctuating states, her surroundings are often dreamlike, not fully landscapes but hints of her self created arena.
The void is faced never alone but with different aspects of her personality that, like the chimera, is a puzzle part of one being.
Martine Johanna is a Dutch contemporary artist. Her figurative, near realistic, paintings explore the inner (psychological) workings of, as she names it: "the female chimerical house". A symbolic house that embodies the mental fluctuations of an infringed female roaming a male infrastructure while trying to retain and evoke her own narratives and experiences; expressing a complex compartmentalized survival strategy within the social fabric she is a part of.
The painterly works are of a self developed style and technique in an optimistic prismatic color spectrum reminiscent of Mid Century idealism. In addition referencing both dreamy fleeting abstractions of distorted cut-throughs and light prisms, simultaneously referring to female old masters such as Artemisia Gentileschi, through gloomy lightfall and elucidating dynamic compositions; an exploratory play between modernity and tradition.
----
A Luminous Void
A Luminous Void staat voor de wens van een heldere mentale leegte die zich ontvouwt en voorbij gaat aan (zelf)oordelen en beperkingen, waardoor een ruimte van onbeperkte mogelijkheden ontstaat. De kunstenaar verbeeldt verschillende fasen van saamhorigheid en scheiding in zichzelf.
Haar eerste werk van de show verbeeld het loslaten van een schaduw zelf waarmee beschadigde personen zo lang leven dat het een beangstigende maar vertrouwde metgezel is geworden. Martine Johanna toont haar protagonist in verschillende staten van (on)gemak met zichzelf, emotionele verschuivingen en fluctuerende toestanden, haar omgeving is vaak dromerig, niet letterlijke landschappen maar suggesties van een zelf gecreëerde arena.
De de leegte wordt nooit in eenzaamheid getrotseerd, maar met verschillende aspecten van haar persoonlijkheid die, net als de Chimera, een puzzelstukje is van één wezen.
Martine Johanna is een Nederlandse kunstenaar. Haar figuratieve, bijna realistische schilderijen onderzoeken de innerlijke (psychologische) werking van, zoals ze het zelf noemt: "het vrouwelijke chimerische huis". Een symbolisch huis wat de mentale fluctuaties belichaamt van een geschonden vrouw die door een mannelijke infrastructuur dwaalt terwijl ze probeert haar eigen verhalen en ervaringen vast te houden en op te roepen; impressies van een complexe gecompartimenteerde overlevingsstrategie binnen het sociale weefsel waar ze deel van uitmaakt.
De schilderkunstige werken zijn van een zelf ontwikkelde stijl en techniek in een optimistisch prismatisch kleurenspectrum dat doet denken aan Mid Century idealisme. Daarbij verwijzend naar dromerige abstracties van vervormde doorsnijdingen en licht prisma's, tegelijkertijd verwijzend naar vrouwelijke oude meesters zoals Artemisia Gentileschi, door sombere lichtval en dynamisch verhalende composities; een verkennend spel tussen moderniteit en traditie.
